Sterke Peer

3de keer goeie keer.  3 keer al had ik me ingeschreven voor de Sterke Peer triatlon in Wuustwezel.  De sprinttriatlon georganiseerd door Marc Herremans is uniek in ons belgenlandje qua sfeer, organisatie, after party ...
2 van die 3 keer moest ik afzeggen, kwetsuur, valpartij.  Afgelopen zaterdag kon ik dan uiteindelijk wel deelnemen.

Voordat de sprint van start ging waren er al een trio triatlon en een kidsrun.  Jaline (zwemmen), Jarno (fietsen) en Maarten (lopen) waren het jongste trio dat deelnam en met een 79ste plaats op 192 zeker niet moest onderdoen. De uitslag hier

Daarna was Jelle, Jaline, Kika en Merel aan de beurt in de kidsrun.  Zij konden met een rugzakje en een medaille naar huis.  Ondertussen waren er al een stuk of 7 parachutisten uit de lucht komen vallen.

Om 18u30 dan het klapstuk van de dag, de sprinttriatlon.  Samen met Mario hield ik de kleuren van ETL hoog.  Het zwemmen, was zowat hetzelfde als ik in Aarschot had meegemaakt.  Heel snel vertrokken en dan effe gas terug moeten nemen om dan de 2de helft terug in een ritme te komen.. 46ste/241.  Mijn wissels moeten absoluut sneller, ik miste net aansluiting bij een viertal en kreeg het gat niet gedicht .  Ze reden langzaam maar zeker weg.  Die paar man die in mijn wiel zaten, daar had ik niks aan want na elke bocht lagen ze 10m achter en uiteindelijk kregen ze mijn wiel niet meer te pakken.  Halfweg de eerste van 2 ronden kwamen er een paar overgevlogen, amai, die reden minstens 5km/u rapper.  Effe een tussensprintje geplaatst, het was echt niet zo makkelijk als ik het hier neerschrijf, die mannen gingen echt wel hard en heb gans de eerste ronde zo'n beetje a bloc gezeten in hun wiel.  1 keer overgenomen en toen tot de conclusie gekomen dat niet meer te doen wou ik eraan blijven hangen.  In het begin van ronde 2 raapten we een grotere groep op en daar was het iets makkelijker in toeven.  Maar toch, na elke bocht alles geven om terug in de wielen te geraken.  Ik had al schrik voor het lopen.

Maar éénmaal de voeten op de grond en in de loopschoenen kon ik toch een voor mij redelijk tempo ontwikkelen, het wordt elke week iets beter. Ik verwachtte zoals meestal dat ik een beetje overrompeld zou worden in het lopen maar ze kwamen slecht mondjesmaat over mij.  Opvallend, zo goed als ik het kon inschatten, geen enkele van mijn ouderdom (cat). Uiteindelijk liepen er mij 7 voorbij.

40ste algemeen was genoeg voor plaats 2 bij de H40 achter Johan Pauwels.  Daarbij natuurlijk het unieke Sterke Peer beeldje. Mario werd 19de.

De mannen die zo rap reden met de fiets.  Ene Jeroen Dingemans, eindigde net voor mij en de andere Kris Herremans die 35ste werd.  Dankzij deze mannen voor ne keer eens sneller dan Mario gefietst ;-)

Uitslagen hier

Sterke Peer is ook bekend om zijn after party.  En natuurlijk konden we daar niet ontbreken, samen met de "Wekke" en "Las Vegas Mac" nog een pintje of 2 gedronken ... Het kunnen er ook meer geweest zijn hoor maar na 2 tel ik meestal niet meer :-)