Ja het gaat inderdaad niet echt goed de laatste tijd. Na de val in La Roche heel lang met de lies en buikspieren gesukkeld maar een dikke maand geleden was ook dat leed weer verleden tijd. Door de weinige trainingsarbeid en ook de motivatie die niet op een hoog pitje stond was de conditie niet om over naar huis te schrijven en maar de extra kilo's wel. Maar een nieuw doel in 2013 zorgde ervoor dat de trainingsarbeid terug werd opgeschroefd. Austria 70.3 in St Pölten, ik wou er nog eens volledig voor gaan. Na Nice 2010 was het niks anders dan kommer en kwel en de ene blessure volgde de andere op. Maar ik zag het nu terug zitten en bouwde stilletjes, steen voor steen terug op.
Maar weer bleef ik niet gespaard. Een goeie week geleden kreeg mijn kuit weer een zweepslag te verwerken en daarbij zakte ook weer de motivatie en in 1 colère meldde ik mij af voor St-Pölten. Geen doelen meer voor volgende jaar, geen stress meer om voor een bepaalde datum de topvorm te moeten hebben. Nu kan ik rustig bekijken wat kan en niet kan en als ik mezelf goed genoeg acht zal ik wel hier en daar een wedstrijd meepikken. Voor het eerst in jaren ook geen licentie meer genomen bij de Bond.
Nu, als het slecht gaat valt soms ook alles tegen. Zo ging ik zaterdag op de jeugdstage mee met de MTB, lang heb ik daar geen plezier van gehad, na amper 4km ketting over en te voet terug.
Alsof dat nog niet genoeg was kreeg ik zondagavond dan ook nog de buikgriep.
De wet van Murphy zeker?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten