3atlonbroers: Verhalen van op een alp

Ons uitzicht

Alpe D'Huez was onze vakantiebestemming dit jaar. Een appartementje bovenop de top. Enkele al dan niet straffe verhalen vanop 1860m.

Jarno en het hooggebergte

Jarno zijn eerste ervaring met het hooggebergte begon op onze nationale feestdag. De dag dat Filip koning werd. We besloten de laatste 50km te maken van de tourrit met finish op de alp. Eerst de Col de Sarenne, afdalen en dan Alpe D'Huez op.
We begonnen er onmiddellijk aan. Geen meter opwarming en hup al direct 11%. De benen protesteerden. Die van Jarno niet. Hij trippelde vrolijk mee met de "oude" mannen. Blijkbaar zonder moeite. Na een goeie 2km was het even op adem komen om dan 7km verder terug de 10% stijging en soms meer aan te vatten. Jarno fladderde weg, wij bleven steken, naar adem happend, ook naar de klimmersbenen werd halsreikend gezocht. Net geen 2000m hoog gaat dit "colletje". Toen we boven kwamen vertelde Jarno mij dat hij zich niet goed voelde. De hoogte, te flink van leer getrokken??? Na een paar minuten in de graskant dan toch vertrokken voor een hobbelige afdaling. Om dan na bijna 40km aan de voet van Alpe D'Huez te belanden. De chrono werd ingedrukt en de eerste 3 steile kilometers verliepen eigenlijk best vlot. Jarno reed verbazingwekkend soepel naar boven, af en toe eens op de trappers, dan weer vast in het zadel. Enkel de laatste 2km kreeg hij het even moeilijk maar na 1u04' kon hij zeggen dat hij de Alp overwonnen had. We zijn dan nog 2x naar de start van de wedstrijden gaan kijken en dan reden we naar boven via Villard Reculas. Deze klim is iets langer (20km in totaal). Zie profiel hieronder.

Klaar voor de strijd

Hoogteprofiel Col de Sarenne

De Alp

via Villard Reculas

Zij aan zij klimmen

Team TBB

Toen we de 2de dag terugkwamen van ons ritje lagen en stonden er een aantal Cervelo's P5 voor het hotel met daarrond een aantal atleten. Team TBB was neergestreken en zoals het hen past komen zij niet per auto maar per fiets. Enkele namen. Mary Beth Ellis (winnares lange afstand), Eimar Mullen (2de op de lange afstand) Caroline Steffen (Roth gewonnen 2 weken voordien), Stephen Bayliss (4de lange afstand), Ritchie Nicholls (1ste lange afstand), David Dellow, James Cunnama (crashed on the bike course) en last but not least coach Brett Sutton die volgens mij evenveel caloriën verbrand met het aanmoedigen van zijn atleten als de atleten zelf. Tis ne boer als ge hem ziet staan maar de man ademt, eet en drinkt triatlon en durft al eens straf uit de hoek te komen (lees dit maar eens).
Als je met de fiets komt moet je ook met de fiets naar huis.... De dag na de lange afstand stonden de atleten opnieuw klaar om te vertrekken, Mary Beth tweette achteraf deze : "Nice "recovery" ride post Alp d'Huez with the boys hammering out 143K in just over 4 hours." !!!!!

Ritchie Nicholls

Jeugd triatlon

Jarno en Jelle stonden aan de start van de jeugdwedstrijden. Jarno moest als eerste aan de bak, na een chaotisch zwemmen, 3x op en af en geen banen, moest hij in de achtervolging op de 2 beste zwemmers. Eentje pakte hij nog maar de 2de had chance dat ze maar 200m??? moesten lopen.

overschouwing van de troepen

klaar voor de start

en toen moesten ze terugzwemmen ....

Jarno uit het water

op de fiets en weg

scherp door de bocht

finish

Jelle zag, kwam en overwon. Meer woorden zijn daar niet voor nodig :-)

alles klaar leggen voor een snelle wissel, Jarno helpt

wachten ...

in het water

aantikken ....

.... en dan er uit als eerste

fast bike

finish

chillen in het bubbelbad

Veul volk

Veel volk aan de start van de wedstrijden op de Alp, er was zowel een duatlon op zondag, de jeugdwedstrijden op dinsdag, de lange afstand op woensdag en de korte afstand op donderdag. Een aantal foto's van de wisselzones en de zwemsite. Was het beneden bijna 40°, het zwemwater was maar 14.2°. De dag voor de lange afstand werd er nog zoveel water in het stuwmeer gepompt dat het niveau ervan met een halve meter steeg. En dat water komt uit de bergen dus, .... koud