
We kunnen daar kort over zijn, het was niet echt een superjaar. Het was zelfs geen normaal jaar. Het was gewoon ronduit één van de slechtste jaren uit mijn triatlonloopbaan.
Al begon het seizoen supergoed met een overwinning in de H40 in de thuistriatlon van Herderen. Een leuke stage in Lanzarote volgde en voor het eerst ging ik mee op Epic. Dat zorgde allemaal voor een goede conditie maar vanaf eind april was het enkel kommer en kwel. Mijn rechterkuit gaf er de brui aan en Worms 111 was een afknapper alhoewel ik daar toch goed gefietst had maar weeral door die weerbarstige kuit moest opgeven na amper 500m lopen.










